Sengkang

De trip van Makassar naar Sengkang ging voorspoedig, met dank aan de behulpzame mensen. Met de pete-pete naar het station gereisd welke buiten de stad ligt. De glorie is vergaan op het busstation maar ook daar weer helpen ze je graag.
Een bus ging er niet naar Sengkang maar wel een kijang wat een soort 4-wielen aangedreven MPV is. Half uurtje later werd het een gewone kleine Toyota met een andere chauffeur.
Verbazen doe ik me al niet meer en ben vol vertrouwen ingestapt. Niet veel later bleek de chauffeur te moeten zoeken naar de weg. Na een uurtje pikten we thuis een ouder echtpaar op. Geen Engelstaligen dus een stille rit voor de boeg.
Eindelijk de stad achter ons gelaten te hebben kreeg ik het mooie landschap te zien dat ik ken van Azië.
De tussenstop vind plaats aan het einde van een weg door de bergen. Ook hier kijkt iedereen me aan, begint vriendelijk te lachen en 'hello' te zeggen. Ik schuif aan de tafel bij het echtpaar en drink daar mijn thee. Het echtpaar geeft aan mee te eten en uit beleefdheid neem ik een eitje en kleffe rijst uit bananenblad. Met wat ketjap- en sambalsaus smaakt het prima.
Zoals gewoonlijk wil ik overal het toilet van binnen bekijken. Blij verrast hoe keurig hier het sta-toilet is. Bij terugkomst blijkt meneer ook mijn drinken en eten betaald te hebben. Na wat consternatie en hulp van een jong meisje blijkt dat meneer mij graag getrakteerd heeft en mijn geld niet wil aannemen. Voel me er ongemakkelijk bij als rijke westerling en dank het echtpaar hartelijk in het Indonesisch.

In Sengkang aangekomen begint het onderhandelen weer. Eerst de kamer en direct daarna met Henkie die graag excursies wil regelen.
Als ik nog geen uur later George uit Duitsland ontmoet en opnieuw de prijs ter sprake breng omdat we nu met z'n tweeën zijn, is Henkie het wel heel snel eens met mijn nieuwe veel lagere bod. Later zal blijken dat hij een goede deal gemaakt heeft.

Even later zitten we in de longtail boot en varen via de rivier het meer op waar we een drijvend dorpje bezoeken. De vissers leven hier op het water. Best groot huis! Afhankelijk van de waterstand wordt het dorpje verplaatst.
We drinken thee, eten gebakken banaantjes en kletsen wat met een mooi Sulawesi op de achtergrond.

De dag erop gaan we 's morgens naar een zijdekweker ver buiten de stad met de Bedjak-motor. Het is een familiebedrijf waar ook andere gewassen gekweekt worden zoals cacao, mais en mango. De rupsen vreten zich heerlijk rond aan zelf gekweekte speciale planten om weken later een cocon te maken. Na 5 dagen wordt de cocon gekookt om het diertje te doden en kan het spinnen van de draden beginnen.
Op de terugweg krijgen we een lekke band en dus even langs de reparateur.
Een tijd later komen we bij de weverij aan de andere kant van de stad. Beetje kleine weverij maar leuk te zien hoe de 3 vrouwen direct opstaan vanuit hun middagdutje om ons het weven te laten zien. Opvallend is dat het garen al in de juiste kleuren en patroon is geverfd.

Later in de middag in mijn uppie een lange wandeling op het platteland aan de overkant van de rivier gemaakt. Het 'mister mister' en 'hello' wordt ik al een beetje zat maar blijf vriendelijk. Zo leuk om te zien dat de glimlach op de gezichten van jong tot oud, man en vrouw, groter wordt als je reageert. Veelvuldig wordt er een foto van me gemaakt wat soms voor mij ook het moment is om het plattelandsleven op de foto te zetten.

Morgen met de bus naar Rantepao, middelpunt van de bezienswaardigheid op Sulawesi: Tana Toraja.